Strikt criterium voor MIA en Vamil

X bv is opgericht door de heer A en vormt tezamen met haar dochtervennootschappen B bv, C bv en D bv een fiscale eenheid voor de VPB. C bv bezit sinds 2000 het keurmerk Green Key niveau Goud, een keurmerk voor milieuvriendelijke bedrijven in de recreatiesector. B bv heeft in 2010 een bedrag van € 881.025 geïnvesteerd in een nieuwe tennis- en golfaccommodatie. De aannemer die is ingeschakeld voor de bouw had ten tijde van de bouw geen FSC- of PEFC-certificaat. De plafondplaten zijn door F Gmbh, via G, geleverd. Ook G was ten tijde van de levering niet FSC- of PEFC-gecertificeerd. H bv heeft het kozijnhout geleverd. Het kozijnhout had ten tijde van de bouw geen FSC- of PEFC-label. G, de leverancier van de plafondplaten, is in juli 2011 FSC- en PEFC-gecertificeerd. F Gmbh heeft op 1 september het PEFC-certificaat ontvangen voor de plafondplaten. X bv heeft de investering in de tennis- en golf accommodatie op 31 maart 2010 aangemeld bij het RVO onder vermelding van de code B1004 van de Milieulijst 2010.

Het RVO heeft op 17 mei 2011 geconcludeerd dat de investing niet voldoet omdat de aannemer E niet is gecertificeerd, uit het certificaat van de door G geleverde plafondplaten blijkt niet dat er duurzaam hout is gebruikt en de oorsprong van het kozijnhout is niet onderbouwd. X bv heeft in zijn aangifte VPB 2010, ondanks de conclusie van het RVO, toch MIA geclaimd van € 308.359 en een bedrag van € 859.457 aan Vamil in aftrek gebracht. De inspecteur wijkt van de aangifte af en corrigeert de MIA en Vamil. X bv maakt bezwaar en gaat in (hoger) beroep. Het Hof heeft geoordeeld dat uit de wet- en regelgeving volgt dat voor de toepassing van de MIA en Vamil een strikt criterium wordt gehanteerd en dat de investing daaraan niet voldoen, als eerder geconcludeerd door het RVO. X bv stelt cassatie in.